Wieshaid van Jezus Sirach 50
01Simon, zeun van Onias en hogepriester,
klanderde bie zien levent t hoes van God vannijs op,
en verstaarkte in zien tied tempel.
02Hai legde t fonnement veur hoge muren,
n hoge steunmuur om t haailegdom tou.
03In zien tied wer n wotterbekken baauwd,
n vergoarbak zo groot as Zee.
04Hai zörgde der veur dat t volk nait onderging
en verstaarkte stad tegen belegeroars.
05Wat was ter n glaans om hom tou dou hai tou t Hoes mit veurhangsel oetkwam,
en zok omdraaide noar t volk!
06Den was e as n mörgensteern tussen wolken,
as n nijmoan tiedens n feest,
07as zun dij glìnstert op tempel van Alderhoogste,
as regenboog dij wolken glaans geft,
08as n roos in t veujoar,
as n lelie bie wotterwèl,
as n jonge twieg van Libanon in zummer,
09as brandende wierook op n vuurbak,
as n voas haildaal van oethoamerd gold,
versierd mit alderhande kostboare stainen,
10 as n olieveboom vol mit vrucht,
as n cipres dij tot aan wolken tou gruit.
11 As hai zien prachteg klaid aan haar,
oetdost was mit t mooiste wat ter mor is,
en opging noar t haaileg altoar,
muik e veurhòf van t haailegdom vol mit zien heerlekhaid.
12 As e ston bie vuurstee van t altoar,
den kreeg e doar ovverstokken van priesters aanlangd.
n Kraans van bruiers ston om hom tou,
as loden van cederbomen op Libanon,
om hom tou verzoameld as paalmbomen.
13 In volle pracht stonden ale noazoaten van Aäron,
van haile gemainschop van Israël,
mit in heur handen n ovver veur de Heer.
14 En as ze heur dainst bie t altoar doan haren,
t ovver veur Alderhoogste, de Aalmachtege, kloarmoakt,
15 stook hai handen oet noar schoal en schonk wien oet,
goot dij oet aan vout van t altoar:
n lekkere geur veur Alderhoogste, keunenk van aalmoal.
16 Den begunden noazoaten van Aäron te roupen
en op trompetten van dreven zulver te bloazen.
n Machteg geluud luiten ze heuren,
n aandenken veur Alderhoogste.
17 Votdoalek smeet t haile volk zok op grond,
boog daip deel veur zien Heer, aalmachtege God, Alderhoogste.
18 En zangers prezen hom mit heur stem,
hoog op klonk heur mooie zingen.
19 t Volk smeekte de Heer, Alderhoogste,
en beedde tou barmhaartege God,
tot dainst veur de Heer doan was,
vieren veur hom oflopen.
20 Den kwam Simon deel en stook handen oet
over haile gemainschop van Israël.
Hai sprak zegen van de Heer oet
en nuimde zien glorierieke noam.
21 En zai bogen vannijs deel,
om zegen te ontvangen van Alderhoogste.
22 Pries nou de God van aal wat bestaait,
dij overaal grode doaden dut,
dij ons van moeke heur schoot òf aan groot moakt,
en ons zien barmhaarteghaid blieken dut.
23 Mag hai ons bliedschop geven,
Israël vree doun in dizze tied,
zo as in doagen van eertieds.
24 Mag hai barmhaarteg veur ons wezen,
en ons bevrijden in dizze tied.
25 Twij volken heb ik n hekel aan,
en daarde is èns gain volk:
26 dij wonen in baargen van Samaria, Filistijnen,
en t onwieze volk dat in Sichem touholdt.
27 Lezzen in inzicht en kennes,
binnen opschreven in dit bouk
deur Jezus, zeun van Eleazar, zeun van Sirach.
Hai luit wieshaid opborreln oet zien haart.
28 Gelokkeg is hai dij mit dizze lezzen dounde is,
dij ze in zok opnemt, wordt wies.
29 Dij der noar dut wordt staark in ales,
want ontzag veur de Heer wist die t pad.
De Heer geft wieshaid aan vrome lu.
Te priezen is de Heer veur aiweg en aaid. Amen.
n Gebed van Jezus, zeun van Sirach.
|
